घायाळ पक्षिणी ची व्यथा

घायाळ पक्षिणी ची व्यथा,
माणसाचे चे हृदय थोर मग का त्या मुक्या पक्ष्याच्या मुखी असावी हि गाथा ....

घे कवड अखेरीचा तुला, ती घायाळ आई म्हणे बाळाला,
कोण्या एका निष्ठुराने स्वार्थ पायी उरी माझ्या हा बाण रोविला...

क्षमा करा मज लेकरा साथ इथेच संपला,

जीवन तर दिले तुला पण तू पोरखाच राहिला......