फिर भूल गया तू ...

फिर भूल गया तू ...

फिर भूल गया तू अपनी परछाई को
बीती दिनों की फटी चादर और रजाई को
जो उब मिली थी ठंडी में
उस ममता की दुलाई को
फिर भूल गया तू परछाई को .....

नापते चला है असमान सारा
दो गज ज़मी का ख्याल नहीं
अपने वजुद का सवाल है तुझे
पर उनके सवालो के जवाब नहीं
इन कदमो पे जो तू दौड़ रहा है
चलाना सिखाया है उसे भूल गया
कल जो तेरा सहारा था
उसका सहारा तू ना बन पाया
खुद्दार नहीं खुदगर्ज है तू
फिर भूल गया तू परछाई को .....

तुझे सुलाने जिसने अपनी नींद गवई तेरी माँ
तुझे पढ़ने जिसने अपने अरमान मिटाए वो बाबा
तेरी रक्षा के खातिर पल पल दुआ की वो बहना
कसे भूल गया तू वो बचपन और घर का अंगना
निकले पर तो उड़न भरने में तनिक भी देरी ना दिखाई
तोड़ के सरे रिश्ते, फिर भूल गया तू परछाई को .....
फिर भूल गया तू परछाई को .........

Ro$hni.....

जगण्यावर जीव जडावा

जगण्यावर जीव जडावा

खूप कठीण नाही आहे रडत रडत हसणे
दुखांच्या सावल्या झटकून दूर सारणे
उरात अशा आणि स्वप्नांना उश्याशी घ्यावे
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

त्या नभाशी पैज होती , कावेत माझ्या घेईन त्याशी
त्या सूर्याचा तेज हि फिका पडेल, ह्या विजे पाशी
गुलाबाचे काटे बोचे तरी हि फुल तोडावे
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

समयचक्र हि कधी कुणाची वाट जोहत नाही
मग का बीतीची पोटली उद्याची वाट पाहे
विसरून चुका झाले गेले पुन्हा झुंज द्यावे
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

सप्तरंग स्वप्नांचे बहरू दे दारी
सुखाचे फुल पडली आपोआप अंगणी
परत एक पर्यंत उडण्याचा करून पाहावे
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

शरद असो कि श्रावणाचा मोहरलेला वारा
गार पडलेल्या श्वासाला गंधित केवडा
हूरहूर जगण्याची मनी केतकीच्या सुगंधासम यावे
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

बघा एकदा त्या उडणाऱ्या पाखरांचे थवे नभाशी
चराचरा तून वाहणाऱ्या त्या सरितेची धार धराशी
उन्मुक्त खेळणारा वार्याच्या झुळूकसम मनाने हि वावरावे
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

पाश नको बंध नको विसरून सारी रीत जगीजे
मुक्त विचरण उन्माद भाव असू दे जगताना मनी हे
धुके नैराश्याचे झकळून सारे ...
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

रोज नव्या स्वप्नांची पहाट असावी
क्षितिजा पुढची मनात आस असावी
शब्द्फुलाच्या परड्या उधळून द्यावे
पाऊलखुणा नव्या जगास सोडून जावे
जगा असे कि जगण्यावर जीव जडावे .........

Ro$hni.....
December 24, 2011

काय राव !!!

काय राव !!!

रोजच तुमच हे उपक्रम झालाय
खोट्या आश्वासनाचे आभाळ दाटून आलेय
कधी लागेल तुमच्या योजनांना कळ
कधी ओलावेल ह्या देशाची बागडोर !!

महागाईचे वारे सोसेना आता
अन्नाच्या किमती सोन्याच्या भावाला
भूखमारी दिवस जगावे लागतील असे वाटे
तुमच्या घरी मात्र शंभर वर्षाचे साठे !!

काही होणार नाही लोकपालच्या नवा खाली
पोकळ हे राजकारण पोकळ दुनिया सारी
चार दिवसाचे स्वप्न दाखून पुढाकारी गप्तात
त्याच्या चढाओढीचा बसतो मात्र जनतेला धक्का !!

ह्याचे उपक्रम , यांची योजना
फक्त यांचे घर भरण्यासाठी
सांगा का तुम्ही निवडले असे हे
भ्रष्ट नेता देश्यासाठी ??

कोण कुणाला पुसत नाही ,
आमिष त्या सत्तेचा असा
रक्ताचे नातेही तेव्हा
पिसाटतात पिशाच जसा !!

हे माझे हे तुझे
यातच सत्तावाया गेली
निवडणुकीच्या नावाखाली
संपत्तीची उधळण केली !!

पांचवर्ष्या काळात सांगा
किती शेत तुम्ही रोविले
पण हे नक्कीच आहे
पापाचे घडे पूर्ण भरले ..!!

सोडा आता तरी राजकारण खेळण
एकदा जागून बघा जनतेचे स्वप्न
कर्तव्याची जाणीव कशी होईल कुणास ठाऊक
तो कणखर हात देशसाठी कधी मिळेल कुणास ठाऊक !!

Ro$hni.......

प्रारूप

मी शोधात होते स्वतःला
त्या सावल्यांच्या बाजारात
पण माझीच सावली होती
माझी वैरी झाली

मी निजले पापण्या
दुखणं कवटाळून उराशी
पण वर्ण पुन्हा उमटले
क्षणिक जिव्हाळया पाशी

वाऱ्या सांगे पाखरांसम
उडून जावे क्षितिजा पाशी
पण एकवटले बळ तरी
तुटेन हि प्रीती धाराशी

कल-कल वाहतो तो ओढा
तरंगात विसरून वेदना
अश्याच वाहत होत्या कधी
लोचानातून रुधिर लेण्या

श्रावणाचे वारे कसे
फुलवून जाते बाग
कधी सरेल हि जीवनातून
काटेरी शांत वाट

कधी कधी वाटे
हे प्रारब्ध माझे कसे
जीव घेणे झाले आहे
इथे पाषाणासम जगणे .......

Ro$hni.......

तुझ्या विचारात

तुझ्या विचारातच सुचतात मला कविता करायला
शब्द आपोआप लागतात झरायला
आठवून ते क्षण सोबत जगलेले
ती कलम ही   लागते हसायला माझ्या सवे
कोऱ्या कागदाने बदले रूप
तुझ्या रंगाचे ते स्वरूप आले
एक एक भावना अश्या उतरतात
नभी जसे चांदणे खुलतात
जितक आठवते मी तुला
तूजवळ तितका येतोस
विचारात येऊन माझ्या
लेखणीतून पाझरतोस....
==============================================================
 तुझ्या विचारात...

रमले मी जगले मी
हसले मी हरवले मी
निजले मी रुसले मी
रडले मी पडले मी
खेळते मी छळते मी
नाचते मी गाते मी

जळते मी विझते मी
कोसळते मी सावरते मी
तुटते मी जुडते मी
रिक्त मी पूर्ण  मी
स्वप्न मी सत्य मी
चंद्र मी चांदणी मी
आयुष्याच्या वाटे वर
सावली आहे तुझी मी  
तुझ्या विचारात....
=================================================================

तुला विचारात आणणे क्रम नाही माझा
सवय आहेस तू या विचारांची
मी मुद्दाम काही करत नाही पण होते जात अस
तुला विसरण्याच्या नादात तू आठवतोस जस
 

मी अस propose करीन त्याला

मी अस  propose करीन त्याला


मावळता सूर्य असेल
थंडगार वारा
धुंध अश्या संध्येस 
मी propose करीन त्याला  ...


सागरच्या तीरावर 
लाटांचा ज्वर 
 आहोटी भरताना
 भावनांचा कहर 
 अश्या उफान्लेल्या दारियात
मी propose करीन त्याला  
    
भिजलेला निसर्ग
कापणारे देह
ओल्या जरा पाण्याच्या
खाली दडलेला शंब्द
अश्या श्रावणच्या ऋतू मध्ये 
मी propose करीन त्याला     


ती वळणदार वाट
तो अंधामोड घाट
सुसाट चालणारी bike 
आणि निशब्द स्वंवाद 
अश्या खोल दर्यांच्या सानिध्यात
मी propose   करीन त्याला
 
टीम टीमणारे  चांदणे 
ते शांत रात्र
काजव्यांचा प्रकाश 
कीर किर्यांचा किलबिलाट 
अश्या तारकांच्या रात्री 
मी propose करीन त्याला 

पाऊल पाऊल मोजताना
हातात हात असेल
त्या वाटे वर फक्त जेवा
त्याची साथ असेल
असो काटेरी वाट जरी 
पण फुलांचा थाट बसेल
अश्या फुललेल्या वाटे वर 
मी propose करीन त्याला


पूर्ण आयुष्य त्याच्या स्वप्नात काढले
प्रत्येक क्षण त्याची वाट पाहिली
त्याच्या श्वासात मोहरून जायचं होते
त्याच्या डोळ्यात मला माझे स्वप्न पहायचे होते
एक क्षण असा कि पूर्ण आयुष्य त्याच्या सोबत जगायचे होते
अश्या च आशेने कि तो शेवटच्या घटकाला येईल मला भेत्याला
शेवटच्या श्वासात मी propose करीन त्याला.

तूच संग मला कुठे मला मी चुकले

सख्या तुझ्या सोबत मी आयुष्याचे स्वप्न रंगविले
तूच संग मला कुठे मला  मी चुकले ....

तुझ्या सावलीत मी माझे अस्तित्व विसरले
तूच सांग मला कुठे मी चुकले

तुझ्या श्वासातला प्राण मी बनले
तुझ्या जीवनातले स्वप्न हि पुरवले
क्षणोक्षणी तुझा साथ दिला
सांग न मला कुठे सगळ विसकटला
     

poem

त्या काळोख्यात काजव्यांचा प्रकाश

आशेची एक किरण दिसते मला आज

दुरून पाहते लुक लुकणारे चांदणे 

आज त्या सूर्याला  पाहण्याचा ध्यास आहे

अनोळखी सावल्यांचा बाजार मांडला

माझीच मला दिसेना कुठे  

ती शोद्याचा आज प्रयत्न खास आहे

उधळलेली रात्र ती स्वप्नाच्या गावी 

तिचा प्रत्येक क्षण जगण्याचा जिवंत आभास आहे

नीजलेले असंख्य पाखरू मनाचे 

उन्मुक्य सोडण्याचा  प्रयास आहे .....         

========================================================

मी निशब्द असते !!!!!!

जीव निश्वास घेते , एक वेदनेची काळ उठते,
तू आठवतोस मला जेव्हा,
मी निशब्द असते

त्या आठवणीना मी मोकाट दिली
वाट त्यांची शोधण्यास
पण त्याच वाटे वर तुझ्या सावलीचे वर्ण होते
ज्यांना पाहून मी निशब्द होते

प्रेमाला हि चौकट असावी
हे कळले नव्हते कधी
आज हि भिंतींशी मी भांडते
पापण्या ओलावण्या आधी च  मी निशब्द होते

रिक्त आहे गडद सर्वत्र पसरलेला
त्या स्वप्न महाली वेदनेचा बसेरा
रात्रीच्या कुशीत निजण्या आधी मी चांदरात तुला बघते
चांदण्यांच्या प्रांश्ना समोर परत मी निशब्द होते    

============================================

मी निशब्द असते कारण तुला शब्द काही बोलू नये
मी निशब्द असते कारण परत तू मला आठवू नये
मी निशब्द असते तू माझे मान ऐकावे म्हणून
मी निशब्द असते तू स्पन्दने मोजबे म्हणून
मी निशब्द असते तू स्वप्नात हरवावे म्हणून    
मी निशब्द असते तू तुझ्या मनातले बोलेवे म्हणून...

 =================================================

असे हि करून पहा

असे हि करून पहा

चालताना दगडाची ठेच लागते, शिव्या न टाकत त्याला बाजूला सारून पहा
कधी असे हि करून पहा

आपण रोजच सरळ वाटे ने चालतो कधी वाट हि विसरून पहा,
आयुष्याच्या नवीन वाटेचे काटे निरखून पहा
कधी असे हि करून पहा

रडत रडत आयुष सगळेच घालवतात कधी तरी हसवून जगण्याचा प्रयन्त करा
आनंदित राहून स्वतः दुसर्यांना हसवून पहा
कधी असे हि करून पहा

फिरून पाहणे मज आता जमेना

सार्थ आहे अर्थ ह्या जीवाचा
फिरून पाहणे काही मज जमेना
दिवस उगवतो रोज नवं नव्या जोमान
का म्हणून मग आठवणीच्या पिंजर्यात अडकाव 
वाहून जाईल क्षणा सोबत क्षणाची सोयरी
स्वप्नाच्या देशी अवतरली स्वप्न परी
पूर्ण करण्यास ध्येय हे वाट पुढची जोहते
आठवांच्या गावी अश्रुचे सडे सोडते
दूर दूर शोध फक्त आहे नव्या उमिदीचा
फिरून पाहणे मज आता जमेना
   
 ==================================================================

पाऊल खुणा

पाऊल पडले तुझे माझे सोबत त्या वाटे वर
पुढे सरकत गेले क्षण ते जसे विरते लाट सागरावर
परत नजर वळून बघते पण कालचे जसे काहीच नवते
उरले दिसले क्षण रुपी फक्त त्या पाऊल खुणा   

कसे सरले कसे विसरले दिवस प्रीतीचे
कसे उतरले नभावरती ढग ते आठवणीचे
कसे निसटले क्षणा कशांतून धागे प्रीतीचे
मागे पडले फक्त  ' पाऊल खुणा ' साथीचे

आज हि दिसते मला ती हरवलेली संध्याकाळ
तोच किनारा तोच सागर त्याच लाटांचा ज्वार
तुझे ते हातात हात घेऊन चालणे
माझे वळून त्या ' पाऊल खुणा' पाहणे 

जे  मागे पडले ते क्षण मला जगायचे आहे
परत एकदा त्याच तटावर तुझ्या  सवे  चालायचे आहे
एकदा परत चालताना पाऊल खुणा बघायचे आहे

पाऊल पाऊल मोजले तुझ्या सवे चालताना
त्या लाटांचा अधीर स्वभाव वाहून गेल्या पाऊल खुणा

जुन्या त्या वाटे वर अजून दरवडतो सुगंध प्रेमाचा
एकदा परत ये सख्या बघण्यास त्या
जपलेल्या हृदयी मी ' पाऊल खुणा '

कसे मिटतील ठसे त्या दुर्भाग्याचे
कसे विसरतील ते दिवस नशीबाचे
पुढे पुढे आयुष सरकत जातो असा
सोडून मागे आठवणीच्या पाऊल खुणा  

 ये सख्या तू साथ देशील ना ?
सप्तपदीचे पाऊल सोबत घालशील ना ??
त्या आयुष्याच्या उंबरठ्यावर
पाऊल खुणा जपशील ना ??

काही नसते आज उद्याचे
आठवणीचे आभाळ आहे
जशी पळते सावली दूर दूर  
तसेच हे पाऊल खुणा आहेत

उद्या तुला आठवायला काही नसेल
एकटाच तू आणि तो किनारा
जिथे होता कधी तुझ्या प्रेमाचा गार वारा
उगाच एकदा वळून बघ
तुझ्या पाऊल सोबत पडलेले पाऊल आठवून बघ
सांग तुला आठवतात का सोबत मोजलेल्या त्या घटका
मागे पडलेल्या ' पाऊल खुणा  '

आता सूर्याने हि आकाशाची साथ सोडली
त्या किरणांची लाली सर्वत्र विखुरली
सागरावर हि रंगीन छटा पसरली
बघ्या त्या मावळत्या दिवसात तुला आठवते का
ती संध्याकाळ
सावलीला सावलीत झाकलेला काळ
 आणि पुस्सटश्या  पडलेल्या त्या पाऊल खुणा     ..

आज पुन्हा येशील का

आज पुन्हा येशील का
त्या चांदण्याच्या रात्री
टीम टीमनाऱ्या मोजण्यास माझ्या सवे

आज पुन्हा येशील का
लाजून मिठीत माझ्या 
दूर दूर जायला प्रेम गीत गायला माझ्या सवे

आज पुन्हा येशील का
स्वप्नांच्या देशी हळूच उश्या पाशी
प्रीतीचे खेळ खेळायला माझ्या सवे

 आज पुन्हा येशील का
ते शब्द शोधायला मनाच्या नगरी या
परत त्यांना गुंफायला माझ्या सवे

आज पुन्हा येशील का
त्या नदीच्या काठी संध्याकाळची गोड भेटीस
शांतता मोडायला माझ्या सवे

 आज पुन्हा येशील का
ते बोचलेले काटे वेचायला रक्ताळलेले हृदय पुसायला
वेदनेचे थोडे ओझे तुझ्या पदरात निवडायला
पुन्हा आज माझ्या सवे

नाही कशी म्हणू तुला

तू रुजला हृयात असा
धामानियातून वाहतोस
श्वासही झाला वैरी
का अंत पाहतोस 
जीव तुझ्यात गुंतला
मग नाही कस म्हणू तुला ...

तूच स्वप्न तूच सत्य
तूच भास जीवनी
तूच आज आहेस माझा
तूच माझ्या लोचनी
संग कस रे सोडू तुला
मी झाले तुझी रे छाया
जीव तुझ्यात गुंतला
मग नाही कस म्हणू तुला ...

सर्वस्व अर्पण तुला
क्षण क्षण फक्त तुझाच सख्या
आजच्या ह्या क्षणी
आठवणीत साठव मला
भेटशील कधी जरी
ओळख दे मजला

जीव तुझ्यात गुंतला
मग नाही कस म्हणू तुला ...

हे वाट इथेच सरली
नशिबाची साथ सरली
माझी ओंजळ भरून मी
तुझ्या ओंजळीत ठेवली

पुरतात त्या साथीची
माझ्या परीने केली
तुझा सहवास लाभला
जीव तुझ्यात गुंतला
मग नाही कस म्हणू तुला ...

स्वप्न अधुरे, अधुरी आशा
अपूर्ण राहिली प्रेमाची भाषा
रिती परंपरांचा पिंजरा
अडकला श्वास माझा
तू दूर जाताना,
वाह्ल्या नायनातून लाटा
परी असह्य होते जगण
जीव तुझ्यात गुंतला
मग नाही कस म्हणू तुला ...

प्रेम आता प्रेम राहल कुठे !!

त्या जुन्या आठवणीची होळी झाली
त्या जुन्या प्रेमाची गोडी कुठे हरवली
देहाच्या या बाजारात
प्रेमाची परीभाश्याच वेगळी ...

कुठे हरवल्या त्या निर्मल भावना
ते लाजणे ते नजरेत बोलणे
स्पर्श प्रेमाचा होताच अंतरंग मोहरून जाने
कुठे हरवले ते प्रेम
या देहाच्या बाजारात

आज हि प्रेम आहे पण अर्थ बदलला
निःस्वार्थ , त्याग हे शब्दच कुठे सापडेना
अहंकार , वासना हे आजचे माप दंड आहे
देहाच्या या बाजारात
प्रेम नाही फक्त मनाची एक तरंग आहे

ते झुरणे रात्र दिवसाचे
वाट बघणे क्षणा क्षणा चे
कुठे हरवले ते दिवस
प्रेमाच्या कुशीत निजण्याचे
देहाच्या या बाजारात
प्रेम कोणी शोधत का
एक रात्रीचा प्रवास
उद्या कोण ओळखत का

प्रेम हल्ली उरलाच नाही
उरल्या त्या वासना
देहाच्या बाजारात
नग्न साऱ्या भावना
 

    



 

aai

आई

तुझविन जगी मजला न दिसे
मज सुख सारे तुच्छ लागे
आई तुझ्या कुशीची सवय अशी
ह्या स्वर्गी हि मन माझे न रमे !!

आई तुझ्या विना मी
एक पाऊल हि न चाललो
इथे वाट फुलांची दिसते
पण पाऊल तरी अडकते ! 
 ============================================================

शब्द कसे जोडू तुला वर्णिता
आई तुझ्या पुढे हा ब्रह्मांड हि खुजा
तिन्ही लोकात शोधले
तरी गवसला नाही दुजा
मूर्त तुझी सापडेना
मी स्वर्ग हि शोधला
=======================================================

जिने जन्म दिला त्रास भोगिला तिलाच आज दुणावतोय
माउलीतला ईश्वर सरतोय हेच ते खुणावतोय..

ममता काय ते विचार पामराला, तुला ते उमजणार नाही
जन्म जन्म शोधला तरी मायेचा बोध मिळणार नाही
सारून जाईल करंटा लेक पण माय पुन्हा जन्मेल काय ??
आज त्या ममतेला तू रडवतोय, त्या ईश्वर स्वरूप आई ला दुणावतोय
माउलीतला ईश्वर सरतोय हेच ते खुणावतोय..

किती यातना किती वेदना तुझ्या अस्तित्वासाठी भोगल्या
बुन्द्का बुन्द्का रक्ताचा तुझ्या प्राणासाठी ओतला
अरे दानव नाही माणूस आहे याचा भान असुदे
दुधाचा कर्ज नाही रे पण कर्तव्याची जान असू दे
माणुसकी म्हणून निनाद ममतेचे मान असुदे
आज त्या प्रेमाला विसरून चालतोय, त्या ईश्वर स्वरूप आई ला दुणावतोय
माउलीतला ईश्वर सरतोय हेच ते खुणावतोय.

पंखात बळ आहे म्हणून घेतोस भरारी,
तुझ्या झेपे साठी दिन रात झिजलीरे ती माउली
तुला निजवायला तिने पापणी हि मिटली नाही
मुखी तुझ्या घास देऊन उपाशीच राहिली आई
घरट्यातल्या वर्क्याला आशा रे तुझीच आहे
आज पण तू तिलाच लाथाडतोय, त्या ईश्वर स्वरूप आई ला दुणावतोय
माउलीतला ईश्वर सरतोय हेच ते खुणावतोय

अजून किती तुला तिच्या बलीदांचे वर्णन करू
तिच्या सहन शक्ती चे दर्पण करू
आता तरी वासरा जागा हो जरा हंबरते गाय गोठ्यात
तिला तुझाच रे आसरा
जिच्या कुशीत निजलास तिची साद ऐक जरा
त्या माउलीला रे फक्त  तुझाच आसरा....  
ह्या कठीण समयी नको सोडू रे तिला
नको सोडू रे तिला.........
वार्धक्याला शाप नको म्हणूंस लेकरा....
त्या ईश्वर स्वरूप आई ला दुणावतोय खर
माउलीतला ईश्वर सरतोय हेच ते खुणावतोय सार....



 





  
 
 

प्रेम कविता

प्रेम काही सोपं नसत !!!

सगळे करतात म्हणून आपणही करायचं
अस ते गणित नसत
त्याच्या गुण सूत्रांशी सगळ्याच जमत नसत
कारण प्रेम काही सोपं नसत

नजरेला नजर मिळताच काही तरी घडल
जिच्या नजरेतच जीव अडकल
तिला बघायच्या नादात खड्ड्यात मी पडलो
असे काही होते नसते
प्रेम इतके सोपं नसत

तिच्या आठवणीत दिवस रात्र रमतो
होस्टेल च्या खाली तिच्या तिला बघण्यास थांबतो
ती दिसली कि एठीत वागतो
असे कुणी करत नसते
कारण प्रेम हे सोपे नसते

मिस काल ला तिच्या मी instant reply  करतो
text chat वर तिची काळजी सतत घेतो 
फिरायला दूर दूर बीके वर नेतो
असे करता म्हणून प्रेम होत नसते
प्रेम काही इतके सोपे नसते

फक्त ती आणि ती हे गणित चुकीचे आहे
जीवन हे प्रेम पेक्षा जास्त असते
म्हणूनच प्रेम इतके सोपे नसते.....   
   

    

 

poem

मै भूल गयी थी मुसाफिर तुझे 

क्यों लौट  के ये बहार आई

फिर एक बार भूली बिसरी यादे तेरी

 आँखों में सावन भर लायी 

मुस्कुराते फूल देखकर

तेरी हसी याद आई

हवाओ की महक में 

तेरे सासों की कशिश याद आई   

चले जो थे कदम दो कदम

वो रहगुजर नज़र न आई

पर हर आहट की तेरी  

इस बरखा ने याद दिलाई..

********************************************************************

कुछ ना बोल लबो से , तेरी धड़कन को सुनाने दे

साँसों को मेरी तेरे साँसों में मिलने दे

लफजो की जरुरत नहीं यहाँ बस निगाहो को पढने दे

 तेरे प्यार को मेरे आगोश में भरने दे

*********************************

शब्दांचा इथे विसावा नको

भावनेचा पुरावा नको

श्वासात तुझ्या मोहरून जाऊ दे

तुझ्या माझ्यात हा दुरावा नको

**********************************

बघू दे काय तुझ्या मनात चाललय

नको शब्दांचे आधार सखे

 असेच कळू दे भाव मनाचे

हृदयाच्या स्पंदनाची साद सखे    

**********************************

वेचून अलगद शब्द तुझ्या ओठांचे 

डोळ्यात भाव मी जपला 

तुला हि कळले नाही कधी

डाव तू प्रेमाचा हरला   

****************************************************************************

कस सांगू त्याला मनातलं गुपित
प्रेमाची भाषा त्याला काळत नाही
शब्द वेडी म्हणतो मला तो
पण माझ्या वेदना त्याला दिसत नाही
सांग ना सखे तू मला जाणतेस
     सोडून त्याला श्वाश हि चालत नाही
ठोके कसे मजू मी हृदियाचे
जीवनात तो कधीच येणार नाही
सांग ना सखे जाणतेस मला
कसे नाते जोडू , कि  कसे विसरून जाऊ
************************************************    

प्रतिबिंब

प्रतिबिंब माझा मलाच अनोळखी
आज का भासतो
कुठे हरवला मन हा वेडा
असा का मला फसतो
  शोध स्वप्नांचा प्रवास संपला
  असे का दिसतो
माझेच प्रतिबिंब मला अनोळखी भासतो   
888888888888888888888888888888888888888888888

कारण मला तितकासा फरक पडत नाही...

रिक्तता वाटे जरा रोजच्या कामात

कुठे तरी भासते तुझी उणीव या मनाला

बाकी सगळे सुरडीत चालत आहे

तू नाहीस आता इतकेच ठाऊक आहे

पण तुझ्या नसल्याने माझ काही अडत नाही  

कारण मला तितकासा फरक पडत नाही...

रोज सकाळी चहाची गडबड नसते

डब्बा बनवण्याची धडपड नसते

तो पेपर आता लोवकर आला तरी

कुणीही वाचत नाही

दारात उभारून कुणाला बई म्हणत नाही

तरी मला तितकासा फरक पडत नाही

फोने चा बिल कमी झालाय आता

दुपारी जेवलेत हि का फिकीर राहत नाही

संध्याकाळी वाट पाहण्याचा उपक्रम हि मोडला

कारण लवकर परत या असे आता मी सांगत नाही

तरी मला इतकासा फरक पडत नाही

सकाळचा स्वयपाक संध्यकाळी जेवायला लागले

तिखट मिठाची तक्रार आता  कुणी करत नाही

सरस झाले तरी सुधा कुणी स्तुती करत  नाही

तरी मला इतकासा फरक पडत नाही

दिवस कसा हि सरतो घरी

पण रात्र काही सरत नाही

क्षण क्षण आहे फक्त माझा

पण आठवणी सोडत नाही

सलते प्रत्येक क्षण

पण वाट काही जुडत नाही

जगणे तुमच्या शिवाय आता मला

मला काही सोसत नाही

तरी मला तितकासा फरक पडत नाही......... 

   

    

आई.......

माउली तुला कोटी कोटी प्रणाम 

करुणे ची  मूर्त तू
मायची ठेव आहे
वात्सल्य स्वरूपास तुझ्या
कोटी कोटी प्रणाम
 
माझी पहिली गुरु
माझी मैत्रीण आई
माझ्या जीवनाच्या ज्योतीला
कोटी कोटी प्रणाम

मी जळताना तप्त उन्हात
माझी शीतल छाया
त्या वृक्ष स्वरूप आईला 

कोटी कोटी प्रणाम


तुळस जशी असते दारी
तशीच आईची महती घरी
घराला घरपण देणाऱ्या आईला
कोटी कोटी प्रणाम 



पहाटेचा  गजर  तू
सगळ्यांची फिकीर तू
प्रत्येकाची काळजी घेणाऱ्या आईला
कोटी कोटी प्रणाम
 

कितीही दुख कितीही  वेदना
तरी झळकल्या नाही तुझ्या मुखावर यातना
त्या सहनशील आई ला
कोटी कोटी प्रणाम

वर्णाव किती तुझ्या प्रतिमेला
अस्तित्व माझा तुझ्या मुळे आला
ऋणी मी जन्म जन्माची
हे ईश्वर मूर्त आई तुला
कोटी कोटी प्रणाम.......
(((((((((())))))))))))))))))))()))))))))))))))))))))()))))))))))))))))))))()))))))))))))))))))))())))))))))))))))))()))))))))))))

आई तुझ्या वाचू कसे जगेन मी
श्वासांत श्वास नाही कसे उरेल मी

 आई तुझ्या मायेच्या पदरात
माझ्या अश्रूंचा विसावा
दुखांच्या खाचा किती हि
तुझ्या कुशीचा होता ठेवा
आधार माझा तू
आता निराधार मी 
आई तुझ्या वाचू कसे जगेन मी

ओसाड जीवनाला
प्रेमाचा झरा होता
निष्प्राण देहात या
तू प्राण ओतला
तू जन्म दाती नाही
पण जीवन तुझ्या मुळे हा
ऋणी आहे तुझा मी
आई तुझ्या वाचून  कसे जगेन मी

ती निश्वास पडला देह
अजून दृषित घुमत आहे
वेदना मनाची तू साद देत आहे
एक न परत आई 
कुशीत निजायचे मला
तुझ्या हाताने परत
कवड भाराचे मला
दुखानाचा मना वर
ओझा फार झाला
तुझ्या पदरात अश्रूचा
सडा घालायचं मला
का देवाने प्राण माझा हिरावून नेला
नाही जगू शकत मी आई
श्वासांत श्वास न उरला..
(((((((((())))))))))))))))))))()))))))))))))))))))))()))))))))))))))))))))()))))))))))))))))))))())))))))))))))))))()))))))))))))

ब्रह्मांड शोधले तरी
कुणी गवसले नाही
आई मूर्त स्वरूप
दुजा कोणी नाही

ममता वात्सल्य    
प्रेमाची सरिता
माय तू माझ्या
जीवनाची गाथा.........
आई तुझ्या वाचून मी
जीवन जगेन का
श्वासांत श्वास माझ्या उरेल का ...
((((()))))))))))))))))))))()))))))))))))))))))))))()))))))))))))))))))()))))))))))))()))))))))))))())))))))))))))())))))))))
   

      



 

पुन्हा नव्याने

विसरू सारे झाले गेले
मोड कालचे घरटे स्वप्नाचे
जिंकण्या साठी प्रयत्नाचे
मोडू नकोस घरटे आशेचे
 चुकेल पथ जरी चालताना
चुका शेवट नाही
पुन्हा नव्याने झेप घे तू
हे अंतराळ वाट पाहे
            

पण तसेच राहले सर्व काही..अनुत्तरीत बरेच काही ..........

शब्द माझे नाही इतके मोलाचे
पण कधी कुणी हि ते जाणले नाही
का दोष दिलं मला ??
उनुत्तरीत आहेत अजून बरेच काही........    

कोण तो ? कुठला ?? काहीच माहित. तरी माझी त्याची मैत्री होती. छान मित्र होता तो. मी त्याच्या शब्दांची वेळी , मला खूप आवडायचं वाचायला त्याचे प्रत्येक शब्द. मला तो त्याच शब्दांच्या जाळ्यात फसेल कल्पना हि केली नाही. तो हि एक शब्द वेळा , त्याचा लेखणीत नाद खुळा. मग का शब्दानेच त्याने स्पष्ट नाही केले, चार शब्द ओंजळीत ठेवून का  मज उत्तर नाही दिले ? तो तर शब्दाचा कुबेर राजा मग थोडे  दिले हि असते कुठे पडणार होती त्याच्या संपतील तडा. पण नाही हा कुबेर जास्त चिवट होता, शब्दाचे साठे करून का श्रीमंत होणार होता.
चार शब्दांची भुकेली मी काय पोट भर मागत नवते, मनाच्या शांतते साठी फक्त कारण मागत होते. पण तसेच राहले सर्व काही..अनुत्तरीत बरेच काही ..........

परत परत तीच वाट का बघते
हि नजर भाळली आहे 
तुझ्या प्रकेत इशाऱ्यावर
हि वळली आहे

चाहूल तुझ्या पाउलांची
तुझ्या येण्या आधीच ह्व्यची
तरी हि तू आल्यावर
मी माझीच लाजायची



 

शब्द-अलंकर

शब्दांचा हा मोह जाळ
भृन्ग्याचा आहे जसा फुलांवर डाव

मनाला हे शब्द भिनत आहेत

कुठे तरी मनात ते रुजत आहेत

 

तू समोर असलास कि शब्द माझे अड्खडतात
का ओठातल्या ओठात ते पुटपुटतात
माझी शोधणारी नजर तुला गवसली
मग का ओठांची चाहूल तुला नाही उमजली ..

 

शब्द ओठांवर दवाप्रमाणे सजले
कापऱ्या ओठांतून ते ओथंबले
अलगद वेच ते ओझरते सडे शब्दांचे
तुझ्या स्पर्शाने कदाचित ते लाजले.. 

 

शब्द आहे जणू पानावरचा शृंगार 

तुझ्या आठवांचा आधार
आणि आठवणीचा अलंकार ..  

 

शब्द तुझ्या माझ्यातले अंत

शब्द आहेत स्वतंत्र

शब्द कधी तू कधी मी 
शब्द कधी रडणारे कधी रडवणारे
शब्द ओले जरी डोळे तरी गालात हसणारे
शब्द कधी सुख कधी दुख
शब्द कधी प्रेम कधी द्वेष
शब्द एक लपंडाव आहे
मनतले मनात गुपित
पण ओठान वर वेगळाच भाव आहे
शब्द खेळ आहे
अक्षरांची भेळ आहे
शब्द मध्यम आहे
आठवणीची साठवण आहे
शब्द एक तरंग आहे
तुझ्या माझ्यातले अंतर आहे .... 

 

फुलासारखा शब्द तू किती नाजूक आणि कोमल आहे
म्हणून जपते मी तुला तू माझे प्रतिबिंब आहे.

 

जुडता शब्द तुझे माझे
गीत उपजले प्रेमाचे
कलकल करत वाहणाऱ्या सरीतेचे
जसे गाणे सागराशी मिलनाचे   

 

जाता जाता प्रेमाची मी साद देऊन गेले
कळले नाही तुला पण शब्द तुझ्या ओठी ठेऊन गेले
आरोप वाटले तुला ते नशीब खोटे अपुले
तुझ्या प्रेम साठी साठवले शब्द आज मी ओसंडून गेले ..  

 

काल परत शब्दांनी मला गाठले
तुझ्या नको त्या चौकशीत मला दाटले
भांडले मला ते तुझ्या प्रेमासाठी
म्हणे मारतो आम्ही तुझ्या भवनाच्या ओठी ...

 

काय हे शब्दाचे कोडे मला उलगडत नाही
शब्द नि शब्द मोडला तरी गुंता काही सुटत नाही ...

 

शब्द डोलते वार्या संगे
शब्द नदीची धार एक
शब्द आहे भाव मनाचे
शब्द निसर्गाचा अलंकर एक ..

 

शब्द सरिता शब्द समीरण
शब्द अर्णव शब्द महीधर
शब्द अमृत शब्द हलाहल
शब्द चराचर मधे व्याप्त कण कण ....

 

शब्द जोडेल शब्द तोडले
कधी मनतले कधी वर वर बोलले
कधी रडले कधी हसले
मी तुला माझ्या शब्दात फासले ....

 

कधी विसरते मी त्या स्वप्नात
मला माझेच कळत नाही
नाद मला हि नाही शब्दांचा
पण मोह त्यांचा तुटत नाही ......

 

==================================================================    

   

chitchat hindi

युही कदम कदम से नापा मैंने सफ़र तेरा
न मंजील का पता था न घर तेरा
हर रोज तू बदलता गया काफिला
मैंने  हर काफिले में करता इंतजार तेरा.........
==============================================================
एक सुखा पत्ता हु हवा उडाले गयी,
उस डाली से पल भर में जुदा कर गयी,
थी डोर से बंधी प्रीत जो मेरी
क्यों चुनर आज मुझसे दगा कर गयी
==============================================================
दियो से जगमगाया आशियाना मेरा
ना दिवाली ना कोई पर्व था
ये तो दीदार हुआ था तेरा सनम
अमावस में भी जो सितारों से सजा था आंगन
==============================================================

ये मुसाफिर अब ये दिल तेरा ठिकाना नहीं तेरी यादो की हुकूमत अब हमको गवारा नहीं

जल कर बुझा नहीं अब तक जुल्म का आशियाना तेरा काच का महल भी अब तुझे सुकून क्या देगा

नहीं यकीन था की उस चेहरे पर भी नकाब होगा बड़ी शिक्कत से उसने फरेब के छीटे छुपाये थे

हर इंसान की तरह तेरा भी एक दिन आयेगा
हर हँसी और असू का हिसाब गिना जायेगा

कितने दिए और कितने मिले घाव जिन्दगी में
उस दिन तू क्या खुद से नज़र मिला पायेगा ??


हर मंजर पर यही दुआ रहेगी मुसाफिर को जानत में पनाह मिले
मन खुदा से तोड़ दिया रिश्ता उसने पर वो खुदा हर पल मेहरबान रहे

कर सको अपने 'कल' तो खुद से जुदा कर, दो या फिर 'कल' हमे अपनी पहन देदो .....

ये मेरी मंझील नाही ना मेरा ठिकाना था
क्यों किसी बेगाने किले बना ये फ़साना था
आज रोशन है खुदाई भी जब जुदाई का आलम था
क्यों जलते दिए के तले अँधेरे का मौसम था


किसने नहीं देखा वो लौ भी रो रही थी
बिछड़ने के गम में वो श्याम पिघल रही थी
उसकी रौशनी से भी लोगो ने आशिया सजा लिया
पर देखा ही नहीं की रौशनी के संग शमा दुआ मांग रही थी


क्या नसीब होता , क्या होती है किस्मत

कोई कहता है अमर है  दिए बाती की मोहोब्बत
हर कहानी क्या ऐसे ही लिखी जाती है
हो जुदाई प्यार में तो अमर वो मोहोब्बत कहलाती है

क्या जलाओगे हमे हम खुद ही जल रहे है
मोम के बने है तेरे दर्द से पिघल रहे है
कैसे बताएँगे तुम्हे ही रोशन तुम्हे करने
हम सदियो से जल रहे है

कही राते बीत गयी पर
मिलाने का सूकून नसीब न हुआ
खुद के आशियाने का अँधेरा मिटाना
नसीब न हुआ

तुने क्यों अपना दर्द मेरे सिने में छुपाया ज़ालिम
तड़पता है तू और जलाता हु मै ज़ालिम  

kavita

छोट्या छोट्या कविता

==============================================================

 प्रेम ज्याला कळले  नाही   ...

या देहाचे मूल्य किती देणार तो

जीवाचे मूल्य ज्याला कळले नाही

प्राण सोडला पायाशी त्याच्या

पण अश्रू  डोळ्यातून झरले नाही

विनवणी करून हरले मन

पाषाण ते वितळले नाही

काय मूल्य  देणार तो भावनेचा

प्रेम ज्याला कळले  नाही   ......................

==============================================================

कुणाला काय पडलंय

कुणाला काय पडलंय

कोण कधी जळलंय

आपल्याच  दुखांचा बाजार इतका कि

दुसऱ्याचे काटे कोणी वेचले

कुणाला कुणाची चिंता  इथे

चिंतेne कधी जीवन सुधारले

आपल्या साठीच वेळ नाही

दुसऱ्यान विचारायला कधी वेळ पुरले

काळ  रात्री  एक गोष्ट  स्वप्नात आली

सकाळी ती  कामात  विसरूनच  गेली

इतका व्यस्त जीवन कि नाते जपायला कठीण  झाले

पण कुणाला कुणाच  काय

कोण आयुष्यभर  कुणाला पुरलाय...........

==============================================================

तुझी सोबत सख्या मला नशिबाने मिळाली

सुकलेल्या वृक्षास जशी सर पाऊसाची

चिंब भिजून जावे त्या ओल्याव्यात आता

प्रेमाच्या सागरी उफानल्या स्वप्नांच्या लाटा 

एक क्षण प्रेमाचा त्या लाटांना लाभला

पूर्ण अस्तित्व त्यांचा इथेच संपला

प्रेम करावे असे सख्या जिथे नाही कशाची भीती

प्रेमच असतो प्रेम साठी शेवटी    

==============================================================

असे का होते.......

प्रत्येक हसण्या मागे एक दुख का लपते

येणारे सुख का अश्रू देऊन जातात

स्वप्नात असलेले का वास्तव्यात होते नाही

असे का होते काहीच कळत नाही    

चालते पण वाट संपत नाही

सावली चा खेळ का पाठलाग करत जाते 

किती तरी सावल्या पण माझीच मला दिसतात नाही

शोधते मी स्वतःला गर्दीत पण का माझा अस्तित्व सापडत नाही.

============================================================== 

मला पण झाड व्हायचे      

 काल मी एकटीच होते त्या झाडाच्या सावलीत

किती तरी प्रश्नांचा शोध घेत

तप्त माझ्या मनाच्या भूमी वर

त्या झाडाच्या पानांचा वार घेत

एक पान सहज गळला माझ्या पुठे

जसे आश्रू कोसळतात आठवणी मध्ये

पण त्या पानाची दशा बघून

 वाटले प्राण गेले हरवून माझे

 मी निशब्द निर्विकार विचारात फसले

 कधी मी त्या झाळाचे मन गवसले

किती दुखांचा होता माढा

तरी तो कसा तटस्थ उभा

उन्ह असो कि पाऊस

किती हि निसर्ग चा खेळ   

पण तो तटस्थ होता नेहमीच

कधी कशी हि असुदे वेळ

त्याने  सवाली दिली उन्हात

आणि पाऊसात आसरा

पण कधी नाही परती ची अपेक्षा

पान फुल फळ फांदी

सगळ्याची त्याला काळजी

मला पण  झाड व्हायचे

निस्वार्थ सेवेसाठी

निस्वार्थ प्रेमा साठी .....

==============================================================

का माणसाला प्रत्येक क्षणात कुणाची तरी जराच असते ?

का सावली पडायला प्रकाशाची साथ लागते ?

का चंद्राला चांदणी इतक प्रेम करते ?

दिवसा मग रात्री चा खेळ कसा चालतो ?

असे का होते का कुणाची तरी साथ भासते ???

==============================================================

बहरून आला मोगरा

जाई जुई हि  बहरल्या

तुझा प्रीतीच्या रंगत 

आज त्यला हि शहारल्या 

स्वप्नातली एक भेट

मला आयुष्य देऊन जाते

जे शब्दात सांगता येते नाही 

ते नजरेत बोलून जाते  ..........

==============================================================

रात्र शांत आहे

तरी मनात गोंगाट आहे

कानात अजून तेच शब्द घुसमडत आहेत

का तुझेच प्रतिबिंब डोळ्यात अजून दिसत आहे

 काही प्रश्न काही भाव आहेत

काहींचे उत्तर सुधा ठाव आहे

पण तरी ते तुलाच याथारतात शोधात आहे
.
.

का तू कल्पनेत अजून रुजत आहेस 

मी पाश घातला मनावर पण 

तू कैद झाला  त्याच्या कोपऱ्यात

आता तोच कोपरा मला रात्र दिवस सलत आहे

परत परत तुझी आठवण मज येत आहे..      

==============================================================

 कुणाला शोधतोस तू........

कुणाला शोधतोस तू

स्वतःच्या सावलीत तुला तूच दिसत नाहीस 

मग कुणाला शोधतोस तू

त्या पाषाणात देवाला

कि गाभार्यातल्या घराला

कुणाला शोधतोस तू

चालताना पाऊल मोजताना

काल हरवली ती वाट तुझी 

आज पुन्हा का ओढ त्या गावाची

कुणाला शोधतोस तू

तुझ्या अंतकरणात डोकावून बघ

पटते का ओळख तुलाच तुझी 

एकदा स्वतःला विचारून बघ  

गर्दीत आपल्या अस्तित्वाची खात्री पटवून बघ

दुसर्यांना शोधण्या आधी स्वतःला शोधून बघ.......

आपल्या सावलीशी ओळख पटून बघ..............

==============================================================

क्या फर्क है डोली और जनाजे में

दोनों में लोगो का कारवां ही होता है

अश्क बहते है किसी को खोने के गम में

श्रृंगार तो दोनो जगह होता है

जनाज़े को भी लोगोने कंधे पे ही उठाया 

डोली को भी कहार के कंधे पर ही जाना होता है

क्या फर्क है डोली और जनाजे में

आसुओ के साथ ही तो दोनों का सफ़र होता है...
 ==============================================================

शब्द तुझ्या माझ्यातले अंत

शब्द आहेत स्वतंत्र

शब्द कधी तू कधी मी 

शब्द कधी रडणारे कधी रडवणारे
शब्द ओले जरी डोळे तरी गालात हसणारे
शब्द कधी सुख कधी दुख
शब्द कधी प्रेम कधी द्वेष
शब्द एक लपंडाव आहे
मनतले मनात गुपित
पण ओठान वर वेगळाच भाव आहे
शब्द खेळ आहे
अक्षरांची भेळ आहे
शब्द मध्यम आहे
आठवणीची साठवण आहे
शब्द एक तरंग आहे
तुझ्या माझ्यातले अंतर आहे ............... Ro$hni

 ==============================================================

तुला समोर पाहून माझीच मी हरवते

 नजरेत तुझ्या मी स्वप्न रंगवते

मनातले कधी तुला बोललेच नाही

अडकले शब्द कधी मोडलेच नाही

ओठांवर आज शब्दांच साज आहे

मनात तुला सांगायला गोष्टींचा किलबिलाट आहे

पण कुणास ठाऊक सगळे कुठे हरवतात

तू समोर येताच सगळे लपून बसतात

मला तर वाटते तुला पाहून शब्द माझे  लाजतात... 

==============================================================

आज मला भिजूदे तुझ्या आसवांच्या सवे

उद्या ते ही माझे नसणार

तुझ्यात गुंफलेला श्वास माझाच वैरी असणार

जगू दे आज आयुष मला तुझ्या मिठीत सख्या

कारण उद्या ह्या मिठीची शांतता हि मला बोचणार

आज फक्त तुझे शब्द असुदे दोघांमध्ये

उद्या पासून तुझ्या तुझ्या प्रत्येक शब्दासाठी मी तडपणार

आज मोजूया चांदण्या अमावसेच्या राती हि

उद्या तो चंद्र प्रकाशही नकोसं मला वाटणार

आज जोडुया नात आणि क्षणाची साथ

तोडून नाते उद्या तू तुझी वाट चालणार .... 

==============================================================

मी आणि माझे मन

====================
गडबड गडबड नेहमीच याची
किती घाई याला सख्याला भेटण्याची
याच्या गोंधळा मध्ये माझा कालवा होते
आठवणीत असेलेल सगळे विसरून जाते
 क्षण क्षण हा मला बोचतो
सख्या साठी...... मलाच टोचतो  ......
किती किती हा मला बोलतो
नुसताच खूळखुळ्या प्रमाणे वाजतो
.
.
.
.
.
घे आला आता सखा सामोरी
कुठे गेली किलबिल तुझी सारी
सरिते सारखा तू शांत
बर्फ सारखे का रे तुझे झाले अंत
उफान्लेला तू सागरा प्रमाणे
कुठे आटले तुझे आता पह्ने       
.
.
सांगणं सख्याला तुझे वेड
भेटण्यास आतुर तू खेळलास किती खेळ...

==============================================================

शेवट कधी कुणी बघितल

एक झाड वर होते एक घरटे

चिमणा चिमणी चे संसार तिथे थाटाचे

आम्ही दोन आमचे दोन अशी छोटी सी दुनिया

नजर लागण्या जोगी होत्या त्या चिमण्या

किती गोड होती त्यांची कहाणी

सुखी संसाराचे ते राजा राणी

.

.

पण कधी कुणाला कुणाचा सुख बघून होतो

देवाला सुधा तेव्हाच कोप येतो

हसणाऱ्या डोळ्यात आसवांचे ढग

त्या पाखरांच्या नशिबी काय

कुणाला त्याची उमग

.

.

वादळ कधी सांगून येत नाही

चाहूल दुखाची कधी होऊ देते नाही

मग कस सगळेच आधी सावरायचं

मोडताना घरटा हि बघावा लागत

क्षण क्षण आयुष्याच वेचाव लागत

.

.

 मनाच्या कोपऱ्यात ज्यांना जपली जिवापलीकडे

तेच एक दिवस एकटे सोडून जातात

.

.

चिमणी पडली एकटी चिमणा गेला तिला सोडून

शिकाऱ्या ने घातली नजर आणि संसार दिला उधळून

मग ओउढे चिमणी लागली सगळ सावरायला

आपल्या लेकराचा काळजीत क्षण लागली घालवायला

पण नसीब कधी कुणास उमगले

त्या पिल्याच्या नशिबी होते पोरके होणे लिहले

.

.

उठत पळत उडत कशी तरी घरट्या ती पाहुचली

चोची आणलेला कवड प्रेमाने लेकरांना भरवली

डोळ्यात पाणी उरी वेदना

साभाळून हि श्वास आवरेना

यामला करत होती शब्दा शब्दात विनवनी     

पण काही सार्थक नाही झाले

देह पडले , पंख पसरले,

पापण्या झापन्या आधीच

श्वासाने साथ सोडले

करून देवाच्या पदरी

ती चिमणी हि त्यना सोडून गेली..

.

.

झाड हे बघून फार दुखी झाला

त्याच्या घरट्याला त्याने आश्रय दिला

त्याच्या समक्ष हसता खेळता गोजिरवाणा संसार उध्वस्त झाला.......

.

.

शेवट कधी कुणी बघितल

जागून घ्या हे  क्षण आज च

उद्या से घटका कोणी मोजल्या.......      

       

एक तर्फी प्रेम

कधी तरी मनाच्या कोपऱ्यातून प्रेम करून बघा

एक तरफ का होईन कुणाच्या तरी स्वप्नात जागून बघा

त्याच्या एका smile ची वाट बघून बघा 

त्याच्या एका शब्द साठी तुम्ही सर्वस अर्पण करून बघा.

===========================================================

प्रेमात पडताना विचार केला नाही

प्रेमच नशीब काय होईल 

मग का आता इतका विचार

जगायला का आता प्रेमाचा आधार

 ===========================================================

प्रेम करताना मी त्याला विचारले नाही 

तू पण माझ्या वर कधी तरी करशील का प्रेम ?

आज जर तो स्वप्न आहे माझ्या जीवनात तर

न माझी न त्याची हे आहे फक्त भूल मनाची...

  ===========================================================

का म्हणून वेदनेची साद त्याला देऊ

मी एक तर्फी प्रेम केला

मग प्रश नाही अपेक्षांचा

क्षण चा साथ जरी मिळाला

तरी सात जन्माचा उधार झाला

 ===========================================================

त्याची आठवण मी नेहमी जपून ठेवेण

पापण्याच्या कडा तून वाहणार नाही

काळजी याची घेण   

फुलां सारखा ओंजळीत

असेल माझा प्रेम

जेव्हा हि तो येईल समोर 

उधडेन त्यावर

फक्त हसणारे दोन नयन

 कारण माझा आहे एक तर्फी प्रेम 

कसे सांगणार मी त्याला भावना मनातली

कसे दाखवू त्याला ओलावली पापणी 

त्याला कधी ते समजणार आहे

प्रेम तर दूर माझा सावली चा हि त्याला स्पर्श नाही

कसे घेऊ मी शब्दाचा आधार

एक तर्फी प्रेमाला फक्त वेदनेची मार

पण आज हि मी खुश आहे

जरी त्याच्या पासून दूर आहे

तो जगायला सांगून गेला 

फक्त त्याच्या साठी जगले

तो हसत राहा बोलून गेला

माझ्या आज हि कडा नाही ओलावल्या

तो जपून राहायला सांगून गेला

मी आज हि एकटीच आहे.............

           

  

TERA MERA RISHTA

tera mera rishta hai
nind aur khwabo jaisa
kabhi palko par saja
kadhi ankho me kaid tha

tera mera rishta hai
jaise saya hamara
jo har pal mere sath tha
kabhi dundhala
kabhi roshan har khwab tha

tera mera rishta hai
zameen aur bund jaisa
har pal tarasta
har ghadi tadapta
aur ek lamha jo mil jaye
fanna ho jata agosh me

tera mera rishta hai
sagar aur nadiya ka milan
jise koi pehchan nahi paye
kis dhara me
kaun behta chala jaye

tera mera rishta hai
jaise do ankhe
aju baju rahte hai
par na koi alfaz na bate
bas ek dusare ko har pal
har ghadi take

tera mera rishta
jaise dhup chav ka khel hai
kabhi judai to kabhi milan me bela hai

tera mera rishta
diya aur baati jaise
jalta hai ek aur
pighalta hai dusra uske gam me

tera mera rishta
umar bhar ka sath nahi
par pal ka tera sath
ek umar ki baat kahe..................

Ro$hni

 

 

hindi in english

ye adat hai meri zuthi muskuraht meri,
ye naam ankho ki juban koi samz le kadhi,
hum jite hai sirf tere liye,
kabhi hamre liye bhi koi jee le kabhi......

tere saaso se meri sasse judi hai,
tere khwabo me meri jindgi saji hai,
dhankan bhi teri vaaf karti hai,
jindgi meri shuru tuzse aur khatm pe tuz par hi hoti hai.............

milte hai kai log jindgi me
par jo dil se jud jaye
aisa farishta nahi milta..............

kya karoge rokar meri kabar par
tere asu muze bula na payenge
sukun se jine na diya jite ji
ab tere asu marne ke baad bhi muse tadapayenge...........

koi begana samzkar bhula dena
kabhi yaad bhi aau to asuo me baha dena
tha koi anjan spana ju tut gaya
itna keh kar hi hume bida kar dena....................

kya koi khawab nind se bada hota hai ,
jo khud hi khwab ho kya wo palko se juda hota hai............

Intezar K Liye Baitha Hu

Ya Mit Jane K Liye Baitha Hu
Me Apni Tkdir Ko Azmane K Liye Baitha Hu
Nhi Aaenge Vo, Fir Is Dil Ko Itna Ykeen Q Hai
Bs Isi Soch Me, 1 Arman Liye Baitha Hu
Ho Nhi Skte Vo Bewafa Itne Yhi Soch Kr
Dil Me Ummid Ka Chirag Liye Baitha Hu
Pr Aane Ka Wada Bhi To Nhi Kiya Usne Isliye
Apni Sanso Ko Khnjr Ki Nok Pe Liye Baitha Hu
Me Zindgi Or Mout Ki Kasmkash Liye Baitha Hu
Intejar K Liye Baitha Hu Ya Mit Jane K Liye Baitha Hu
Me Apni Tkdir Ko Azmane K Liye baitha hu

ek kahani hai teri meri
ek baat bahut purani
kabhi yaad aye to aa jati hai
labo me hasi
aur ankho me pani....................

dard hi dard hai dil me
kya muskurane ki saja mili hai
kya gunah kiya tha palko ne
ki aaj tak ye dar ke dariya me dubi hai...........

kya kashish thi aapke pyar me
ki jeet kar bhi hum haar gaye
ek khwab the aap hamare
kab narazo se paar gaye...............

ulzi hai jindgi kuch sawalo me
sab nahi par kuch jawab chahti hai
mumkin nahi hai aab jee pana
har ek saas ab maut ki duhai mangti hai..........

itna tadape hai kisi ke liye
meri ek aah bhi us pathar ko chu nahi payi
mai dekh rahi thi khwab tu asu pochega
par teri parchhai bhi janaze par aa nahi payi..............

kyu rota hai kisi ke liye jo tera vajud nahi
wo kya koi khas hai
jiske liye duniya teri barbad hai..............

wqt ka daman tham lete agar aap sath hote
par judai ki baat aap aise keh gaye
meri char sadiya muzse chin kar le gaye...........

tune na kaha na suna
na meri ankho me mera jawab paya
ek gustakhi ki saza itni badi di
tute dil me gamo ka sailab laya................

tera milna muzse koi itfak nahi
mukadar hai tu mera
par tere mukadar me shayd
nahi hai mera basera................

khushio ke lafz dil ko chute nahi,
par tarane dard ke bhul pate nahi,
jab likhte hai hum khud ki zindgi par,
to duniya me dusre parche bikate nahi.......

pahle jakhmo ko kureda fir malham lagane chale aye,
jante the aap hum aapki haat se pani bhi na piyenge par bhi dawa dene chale aaye,
maarana hi tha to koi aur rasta khojte, sukun se maar rahe the to tadpane chale aaye...... **************************************************************************

socha to humne bhi na tha ki ek din aisa ayega, 

sath chalne ke vaade to kabhi dil tod payega,

majboor hu mai duniya ke dastoor ke aage, 

sarhad to mere bhi hai tere sarhad ke aage..

************************************************************************* 

roshni dhal jati hai har suraj ke sath, 

chandni lau jati hai punam ke baad, 

basoge dil me to dhadkan shikayat karegi, 

assu bhi chod denge palko ka sath......

************************************************************************* 

Arz hai...................................................................... 

Takdir banane wale ne bhi kya kayamat dhayi hai, 

tuze diya nahi haato ki lakeero me fir bhi mulakat karai hai,

khambakht dil ka kya koosur hai isme jisne ek nazar me tuzpar apni ek dhadkan gavai hai..............

**************************************************************************

har tutate taare se yahi darkhast hai,
jab mera meet dekhe to jarur tutna,
yakeen to nahi hai ki wo hume mangta hoga hamesha,
par uski har dua tu kubul karna.....

**************************************************************************

kyu afat ki chingari me jalte ho, 

mukdil karo khud ko apne isqk se, 

kyu bebasi me ahe bharte ho....Ro$hni

**************************************************************************

hoga vahi ki kudarat ka karishma ho,

unke aane se sukhi jamee par roya asama ho, 

dekhne unko soya jahan bhi jag jayega, 

khoya khoya sa meet jab laut kar ayega.....             

न जाने कौनसा मोड आखरी हो

कल तक जिस राह पर चलते आये है

वो आज भी सुनी डगर है

कल भी कल की खबर नहीं थी 

न आज कोई खबर है

सपने बहुत सजाये है 

अरमानो के पंख लगाये है

तूफान के कश्ती फस भी जाये तो

इरादों के सैलाब को रोक नहीं पाए है

पर क्या पता इन्ते जो ख्वाब है

कब टूट कर बिखर जाये

ये जो चलती सास है

कब धड़कन अधूरी छुट जाये

कब जिंदगी हमसे नाता तोड़ दे

नहीं जानते इस सफ़र में कौनसा आखरी मोड़ है ........      

==================================================================

जी ले आज जिन्दगी अपनी

कल किसने देखा है

यहाँ तो हर पल हर घडी 

ख्वाबो का घरौंदा किस्मत ने लूटा है

चलता है मुसाफिर मंजील की तलाश में

पर सफ़र कितना लम्बा है किसने देखा है

बदलते है मौसम यहाँ एक पहर के बाद

डूबते सूरज के साथ भी सजता है दिल में ख्वाब

चाँद की रौशनी से किसको गिला है

कभी तो अँधेरे में उसका साथ मिला है

चलते रहो ऐसे की बस चलना ही जिंदगी है

रुक कर क्या पीछे देखोगे तो दर्द के सिवा कुछ न चूता है

परछाई की तरह चलता है साथ में कल हमारा

उससे वजूद तेरा जो जुड़ा है

पर न कल पर न बरोसा करना

आज की जिंदगी आज ही जीना

हर ख्वाइश को पूरा करके 

हसते हसते अलविदा कहना

इतना जो साथ है यादो में रखना

कल में उमीद ना लगाना 

क्यों की ना जाने कौनसा मोड़ आखरी हो..........

 

==================================================================

आज तू मेरे साथ है
हर बात में तेरी याद है
कदम कदम चलते हु
मेरे हाथ में तेरा हात है
मै भी जीती हु हर लम्हा तेरे साथ
ना जाने कौनसा मोड़ आखरी हो
 

 

 

कुछ छोटे से ख्वाब है मेरे

युही चलते हुए

परछाई  को भी मै थामना चाहती हु

उस बहती हवा के रफ़्तार से उड़न चाहती हु 

असमान को ज़मी से देखे ज़माने बीत रहे है

एक बार मै उसे अपने आगोश में भरना चाहती हु

आग के दरिया से तो आज भी डरता लगत है

उसी आग को अपने अरमानो के पंख बनाना चाहती  हु

उन हसती कलिओ की खूबसूरती,

फूलो की खुशबू को अपने नूर में सजाना चाहती हु 

चकता है जैसे सितारा असमान में 

मै दुनिया की भीड़ में ऐसे ही जगमगाना चाहती हु

उस सूरज नज़र किसने मिलाली है आज तक

मै उसकी रौशनी से बाते करना चाहती हु

एक ख्वाइश है छोटी सी

एक अरमान है दिल

इरादों का दामन थाम कर

मै पंछी की बनती उड़ना चाहती हु..

मै ये जिन्दगी अपनी शर्तो पे जीना चाहती हु